Hello iedereen, deze keer is het wel heeeel lang geleden dat ik nog een blog geschreven heb! Maakt niet uit toch? Ik hou van mijn leven zoals het is momenteel, zonder al te veel "dwang" :-) En als ik nu terugkijk op mijn voorgaande jaren, heb ik daar altijd wel een probleem mee gehad, alleen heb ik dit toen gewoon toegestaan... tja de grijze haren en de jaren zekers :-).
Nu effe over de afgelopen dagen/week, toch een paar afspraken gemaakt want draai of keer het zoals je wil, af en toe is er ook een "moet" bij, vooral dan als het om zelfzorg en je eigen gezondheid gaat. Maar zoals wel een keertje meer gebeurd bij mij ;-), een paar "mis" communicatie afspraken (we waren ieder op ons eigen plaatsje op mekaar aan het wachten). Na een open gesprek kwamen we allebei tot de conclusie dat we op gebied van communicatie nog wel lessen te leren hadden, zoals in de vorm van duidelijk zijn, en niet verwachten dat iemand je gedachten kan lezen! :-)
Wat dan wel weer goed gegaan is, is een gunst die ik vroeg aan mijn huisdokter met een meer "alternatief" karakter. Ik moet wel zeggen dat ik een crème van een huisdokter heb, die luistert naar wat ik te zeggen heb, zaken opzoekt en voor bepaalde alternatieven toch wel openstaat, en dit geldt evenzeer voor mijn kinésiste. Wat voor mij aangeeft dat ook hier een verandering bezig is. Het gaat meer en meer om een goed evenwicht vinden tussen verschillende vormen van geneeswijze. Ook hier zijn er meerdere waarheden, de clou is om de beste voor jezelf te vinden.
Dan was er nog het voorval van een pakket dat naar Nederland moest verstuurd worden, oftewel via een nederlands postbedrijf of via de belgische postdienst. Alleen werd ik hier telkens van het kastje naar de muur gestuurd, en toen ik bijna de handdoek in de ring wou gooien, kwam er een oplossing aan! En zo kan ik nog wel effe doorgaan over mijn uitdagingen deze week :-), het goede nieuws is, alles is uiteindelijk goed gekomen! Waarmee ik eigenlijk gewoon wil aantonen, dat als iets echt voor jou bestemd is, of je hebt iets écht nodig ( is dikwijls iets gans anders, dan wat je wil ;-) ), komen er out off the blue oplossingen aangereikt, en dan is het aan jou om ze te aanvaarden of ook niet...
Zoals er ook de ontsteking op mijn rechterknie aantoonde, dat ik nog met een blokkade zat, niet enkel op de moederlijn, maar ook op de vaderlijn. De oplossing, voor mij dan toch, was én een pijnstilling nemen, wetende dat ik dat eigenlijk zo goed als nooit nog doe, mijn voeding aanpassen (mijn lichaam vertelt me alles hierover) en naar binnen keren, in de stilte kijken waar ik mezelf nog meer kan tegemoetkomen...
Terugkijkende op deze laatste week(en) heb ik dikwijls gevloekt, af en toe geweend, soms van frustratie, soms gewoon verdriet, maaaar heb ik toch ook wel met een smile van hier tot in boujounboura (ik zou bij god ni weten waar dat ligt en/of dat dat bestaat) rondgelopen, trots dat ik doorgezet heb en resultaat behaald heb... Maar hééé het mag ook wel makkelijk gaan toch? Ne goeie mix van de twee mét een extra van de goed nieuwsshow! ;-)
Tot de volgende blog!
Warme groetjes
Anita
Comments