Je innerlijke leiding volgen en je ware zelf omarmen.

In deze blogpost ga ik iets delen vanuit mijn eigen levenservaringen over je innerlijke leiding volgen. Hmmm, en waar ga ik starten met mijn verhaal...

Als kleuter van 5 jaar konden wij nog samen met andere kinderen te voet op en af naar school gaan zonder ouders erbij. Ik praat, schrijf over de jaren 60. Op een middag toen we terug naar school wandelden, besloot ik om links af te slaan ipv. de rest te volgen naar school. Er was namelijk in de buurt een meisje geboren en ik wou haar absoluut zien! :-) ( Ik ken haar naam nog, moest ik ze nu tegenkomen, ik vermoed dat ik haar niet meer zou herkennen :-) ) Bon, in alle geval ik belde aan bij de buren, de mama deed open en zéér verwonderd vroeg ze wat ik kwam doen. Nou ja, ik kom de baby een bezoekje brengen vertelde ik haar. Ze liet me schoorvoetend binnen en vroeg me of mijn moeder wist dat ik daar was? Mijn antwoord van "ja hoor", kwam er heel vlotjes uit, wel zonder haar aan te kijken anders was wel duidelijk geworden dat ik aan het liegen was!. Mijn gezicht was toen en ook nu nog, een open boek :-) Ik ben dus een ganse namiddag op kraambezoek geweest, ik kan me nog weinig herinneren wat ik allemaal gedaan, gezien of gehoord heb toen, maar op een gegeven moment was de school uit, mijn broertje en nichtjes waren terug thuis... zonder mij.

Grote paniek natuurlijk, maar de mama van het pasgeboren kindje had uiteindelijk ook wel door dat ik aan het "spijbelen" was en mijn ouders niet wisten waar ik was! Ze is dus zo vriendelijk geweest om mijn ouders te verwittigen dat ik bij hen was, ze zijn me komen ophalen, opgelucht dat ik oké was en natuurlijk ook heel boos op mij, wat ik nu wel snap. Eigenlijk volgde ik op zeer jonge leeftijd al mijn innerlijke leiding, mijn gevoel , alleen besefte ik dit toen niet. Ik ging op avontuur, ik zocht zelf mensen/zaken op zonder de ander(en) te volgen...

Het feit is dat er later nog verschillende keren zaken/dingen gebeurd zijn in mijn leven, waar ik mijn innerlijke leiding/gevoel, genegeerd heb, en waar ik de consequenties heb mogen van dragen. De enige die ik daarvoor kan aanspreken is mezelf toch? Dit is ook nog iets wat ik gaandeweg geleerd heb, kijk naar jezelf voor je de schuld bij iemand anders legt, je bent namelijk altijd met 2 in een situatie/relatie/conflict... 10 jaar geleden was ik "expert" in de schuld bij iemand anders leggen, maar onbewust heb ik toen wél mijn innerlijke leiding gevolgd en heb ik stilletjes aan mijn ware zelf terug ontdekt. En eigenlijk is dit een "reis" die nooit stopt. Via een paar zaken die ik toevallig ;-) te zien kreeg, ben ik me gaan inlezen in o.a. "De Maya wijsheid voor je levenspad" van Elvira Van Rijn, mijn Human Design profiel van Virginia Van Dijk, én mijn geschreven astrologische levensmissie van Gail's Tarot. :-) Laat me er ook bij vertellen, dat ik ook hier weer mijn innerlijjke leiding volg, ipv. alles klakkeloos te volgen. Er zullen zaken zijn die nu goed voelen voor mij en waar ik achtersta, en de dingen die minder goed voelen, bewaar ik voor een latere datum. Want oja, we evolueren dagelijks, alles gebeurd op de juiste tijd, het hoeft niet allemaal in 1 vingerknip te gebeuren! :-) Nog een les die mij geleerd werd, geduld is een mooie deugd :-) en vlug is ondertussen geschrapt uit mijn woordenboek hoor ;-)

Zo, hier ga ik het erbij laten en zoals steeds, we zijn allemaal unieke mensen, wat voor mij klopt, zal er voor jou mss compleet anders uitzien en dat is volledig oké. Alle respect voor mekaars mening/ideeën toch?

Ik wens jullie nog een aangename tijd toe en tot de volgende blog!

Warme groetjes

Anita